Over the top

Bugün Fionanın anlattığı gibi tepelere tırmanınca aklıma Rocky'nin filmi geldi :)) İlk ciddi hiking macerasını yaşamış biri olarak çok yorgun hissetmiyorum ama tırmanış gerçekten zorluydu. Hiking e giderekn geçtiğimiz yollar bana İzmir Antalya yolunu hatırlattı ama popüler olanı değil Denizli den Isparta ya dönüp gidilen yola daha doğrusu Isparta dan sonraki kısmına benziyordu. Çam ağaçlarıyla kaplı dağlar arasından bir yanda Truckee river diğer yanda demiryolu. Gerçekten etkileyici bir manzara içinde yürüyüşe başlayacağımız yere geldik. gelmeden bir kaç dakika önce yolda rakımın 1700 metre olduğunu görür gibi oldum ama emin olamadım. Bu yükseklikten tırmanmaya başlayınca emin olacaktım çünkü oksijen azlığı performansımızı gerçekten etkiledi. Üzerine Fiona nın su eksikliği de eklenince Fiona  sağa çekip dinlenme ihtiyacı duydu. Hak vermemek elde değil. Bir an Fiona nın oracıkta kendinden geçeceğinden korksam da, zaman zaman dinlendirerek ve yavaş yürüyerek tepeye vardık. Tabii yolda bize yoldaş olan sincapları saymazsak kimseler yoktu. 2 kişi (sonradan bizim gruptan olduğunu anladığımız) arkamızdan  son sürat gelip tırmanırlarken biz onlara da yol vererek yine Fiona yı dinlendirdik. Neyse biz tepeye vardığımızda tüm grup hatıra fotografı çektiriyordu. En azından tepeye çıktığımızın bir kanıtı olarak fotoda yerimizi aldık. :)) Bize yolda eşlik eden sincaplar mıydı bilmiyorum ama tepede de 2 tanesi ordan oraya koşturuyordu. Fiona nın sincap gören masum köylü fotosu bize çok yaklaştıkları bir sırada yakalandı. :) Sohbet muhabbet, resimler çekildi. Bölge hakkında bilgiler alındı. Öğrendik ki burası orta zorlukta bir track imiş. Allahtan dedik yoksa halimiz nice olurdu :)) Sonradan öğrendiğimize göre 1700 metrenin üzerine 1.6 mil yürüyerek bir 1300 metre daha koymuşuz ki bu da epeyce bir yükseğe çıktığımızın göstergesiydi.

masum köylünün gördüğü sincap :)

tırmanıştan sonra manzarayı seyretmek paha biçilmez

kuzeye bakan taraf yosun bağlamış. hayat bilgisi dersleri bazen işe yarıyor :))

Evett, bugunkü maceramız tepeden aşağıya yürüyüşle sonlandı. Tabii araba da kemiklerimizi dinlendirmek ayrı bir keyifti. Gün geçtikçe daha fazla maceranın bizi beklediği hissi beni sarmaya başladı. Reno bunun için biçilmiş kaftan. Sağlıcakla kalın. 

Shrek